1 Κεφαλαιο

Δεν υπάρχει τίποτα που να μ’ αρέσει περισσότερο από την αντίθεση ανάμεσα σε ένα αγγελικό πρόσωπο και σε ένα κολασμένο κορμί.

Frederic Beigbeder, 1965

1ο Κεφαλαιο

'Το Καλεσμα'

Εντουαρντ Καλλεν

Το βλεμμα μου κινηθηκε εξω στο παραθυρο κοιταζοντας τον σενεφιασμενο ουρανο το μυαλο μου ειχε κολλησει τις τελευταιες ημερες σε ενα κομρι που λικνιζοταν εκεινο το βραδυ του περασμενου μηνα απο τοτε εκανα τα αδυνατα δυνατα να παω με αλλη,καθε φορα που ημουν στο κρεβατη με διαφορετικη γυναικα εβλεπα ολοκαθαρα μπροστα μου το προσωπο της.


Τα μισανοιχτα χειλης της να βγαζουν τους αναστεγμους που τις προσφερα.Tα χερια της να κυλανε στην μεσι μου να σφιγγουν δυνατα νιωθοντας τα χαρακωματα που αφηνε,εσχιζε απο οδηνη την σαρκα μου προσπαθωντας να συνγκρατησει οσο μπορει την τρυκιμια προτου παραδωθει στην αγκαλια μου.

Αυτη η νυχτα.Εκεινη η γυναικα που δεν με αφηνε ουτε ενα λεπτο να παυω να την σκεφτομαι.Εσφιξα το χερι μου σε μια γροθια και το εφερα στα χειλη μου.Τι διαολο που συνεβαινε γιατι ενιωθα τοσο τρελο ποθο μεσα μου,γιατι δεν μπορουσα να παω με ποια γουσταρα.Καθε αποτυπωμα της με ειχε σημαδεψει στο κορμι μου ειχα χαθει μεσα στην αναμνηση της κολασμενη νυχτα της.

<<Κυριε Καλλε>>το χτυπημα στην πορτα εσβησε την αναμνηση που προσπαθουσα να θυμηθω την καθε λεπτομερια απο το κορμι της.

<<Περασε Μπρεντα>>απομακρυνα το βλεμμα μου απο το παραθυρο και κινηθικα προς το γραφειο μου.Ακουμπησα το σωμα μου επανω στο γραφειο μου.Η Μπρεντα ειχε μπει ηδη προς το γραφειο μου κρατωντας στα χερια της τους φακελους απο την συναντηση με του Μπραουν.Σταματησε λιγο πιο περα δινοντας μου τους φακελους απο την καμπανια του αρωματος που ειχαμε διαφημισει.

<<Τα νουμερα πηγαν πολυ καλα,οπως και οι πωλησεις του αρωματος οι Μπραουν θα ειναι ευχ->>οσο μηλουσε εξεχνιαζα τις σεληδες απο την διαφημιση του αρωματος.Οι οικογενιακη εταιρεια της γυναικας μου ηταν πολυ δημοφιλης στο χωρο της διαφημισης.Η γυναικα μου και μονο που την εφερα στο μυαλο μου ενιωθα το στομαχι μου να σφιξξει.


Στην αρχη του γαμου μας ημουν ερωτευμενος αλλα με το περασμα των τριων χρονων ειχα συνειδητοποιηση οτι αυτο που αισθανομουνα ηταν απλα ενας ενθουσιασμος.Ποτε δεν με ευχαρηστουσε ποτε δεν με ικανοποιουσε απο τοτε αρχηζα να βγαινω με διαφορες γυναικες για να ικανοποιω τον ευατο μου.

Δεν μου καιγοτανε καρφι που την απατουσα.


<<Η διαφημηση ειχε μεγαλη επιτυχια>>ειπε στο τελος η Μπρεντα δεν ειχα ακουσει λεξη απο ολα αυτα που ειχε αναφερει.


<<Πολυ καλα>>ειπα κλεινοντας το καφελο αποτομα και το πεταξα στο γραφειο μου.Η Μπρεντα χαμογελασε συνγκρατημενα.


<<Με θελετα τιποτα αλλο μπορω να φυγω;>>με ρωτησε πηγαινοντας προς την πορτα.

<<Οχι δεν σε χρεαιζομαι για σημερα,Μπρεντα μπορεις να πηγαινεις>>γυρησα την πλατηυ μου και ακουσα πισω μου την πορτα να κλεινη.Εκλεισα τα ματια μου για μια στιγμη ακουσα μεσα στην σκεψη μου το ονομα μου να βγαινει μεσα απο το αναστεναγμο της για μια τελευταια φορα.

                                                         ~*~*~*~*~*~*~*~

Το ασασερ σταματησε στο ισογειο οι πορτες ανοιξαν διαπλατα.Βγηκα εξω στην σχεδον αδεια υποδοχη και ειδα εξω την διαφανη πορτα απο τζαμη το αυτοκινητο μου.Κοταξα με την ακρη του ματιου μου την ξανθια γραμματεα που σημειωνε τις τελευταιες επισκεψεις.Σηκωσε το βλεμμα της απο τα χαρτια και ειδα να βγαζει μια ανασα ανακουφισης μολις με ειχε δει.

<<Κυριε Καλλεν ευτηχως που σας προλαβα>>ειπε ανακουφισμενη και σηκωθηκε απο την θεση της.

Προχωρησα προς το παγκο της υποδοχης και σταθηκα μπροστα της.

<<Τι συνβαινει Ελιζα;>>την ρωτησα εχοντας το βλεμμα μου σε εναν φακελο που κρατουσε.

<<Αυτο ειναι για εσας,ηλθε πρι απο λιγο>>ειπε δινοντας μου το φακελο.Κοιταξα απο τις δυο πλευρες μηπως ειχε κανενα ονομα αλλα ηταν ανωνυμος ο αποστολεας δεν ειχε γραψει ονομα.Ενιωσα την καρδια μου να χανεται μεσα στο ιδιο μου το σωμα.Το μυαλο μου πηγε στην γυναικα εκεινης της νυχτας.Κοταξα για μια στιγμη τον φακελο.

<<Ποιος σου τον παρεδωσε;>>την ρωτησα εχοντας στυλομενο το βλεμμα στο ανωνυμο αποστολεα.

<<Το εφερε ο βοηθος μου που φερνει την αλληλογραφιας σας υπεθεσα οτι θα ειναι δικο σας δεν ηθελα να το αναφερω σε κανεναν γιατι εσεις ειστε υπεθευνος για ολα εδω μεσα>>ειπε παιρνοντας στο τελος μια βαθια ανασα.Το μυαλο μου ειχε σταματησει για στιγμη του δευτερολεπτου.Ισως να ηταν εκεινη;

Μετα απο εναν μηνα στελνει αυτο τον φακελο εκεινη την νυχτα που ειχε φυγει δεν θυμωμουνα καθαρα τι ειχε συνβει μετα απο το σεχ.Με ειχε παρει μια βαθια γαληνη.

<<Ενταξει Ελιζα σε ευχαρηστω>>η φωνη μου ετρεμε οσο μηλουσα.Εσφιξα τα χειλη μου για να το βουλωσω.Εστριψα για να φυγω κρατωντας στα χερια μου μια ελπιδα για την γυναικα που με αιχμαλωτησε στην προσωπικη κολαση της.Οι πορτες ανοιξαν και βγηκα εξω βηματησα προς το Audio πατησα απο τα κλειδια το κουμπι για να ανοιξει.Πηγα προς την μερια του οδηγου την ανοιξα και μπηκα μεσα.

Εβαλα τα κλειδια στην μιζα αλλα δεν γυρησα το κλειδη για να ξεκινησει η μηχανη.Κρατησα το φακελο κοιτωντας τον.Η λογικη μου ουρλιαζε να το ανοιξω,εσφιξα το σαγονι μου για να κρατησω την βρισια.Με μια κινηση του χεριου μου εσχισα την ακρη του φακελου πεταξα το κομματη της ακρης.Εβγαλα την σεληδα και χωρις να αλλη σκεψη το ανοιξα να την διαβασω.

Αναγνωρησα με την πρωτη ματια τον γραφηκο της χαραχτηρας.Το μονο που εγραφε μοναχα ηταν το ξενοδοχειο και την ωρα που θα την συναντουσα.

Η ωρα ηταν δεκα και  στην σεληδα  εγραφε εννια και μιση.Να παρει ηταν ηδη δεκα θα περημενε τουλαχιστονν για μια ωρα ακομα τουλαχιστον.Πεταξα το φακελο μαζι με το σημειωμα στην θεση του συνοδηγου.


Εστριψα το κλειδη στα αριστερα η μηχανη ξεκινησε πατησα κατεθευειαν το γκαζι αφηνοντας τα φρενα να τσιριξουν επανω στην ασφαλτο οι ροδες εβγαλαν ενα  εικοφατικο ηχο στον δρομο.Το μυαλο αρχηζε να λειτουργη ξανα η κομενη μου ανασα βγηκε απο τα σφιγμενα χειλη μου.

Το σωμα μου αντιδρουσε και μονο στην σκεψη οτι ηταν εκει σε εκεινο το δωματιο που πριν ενα μηνα την ειχα κατακτησει.Ειχε ικανοποιση το αχορταγο τερας μεσα μου αλλα και την καρδια μου,το σωμα ολα μεσα μου ηταν ενα χαος.

Ολες οι σκεψεις μου ηταν σε εκεινη και μονο.Ετρεχα σαν τρελος στουν δρομους του Μανχαταν.Το ξενοδοχειο  απο την εταιρεια απειχη μολις μια ωρα αλλα με την ταχητυτα που ετρεχα θα εφτανα ακριβως στις δεκα και μιση.Δεν ηθελα να παω στο δωματιο και να μην την βρω θα με βασανηζε γαμωτο.

Ξαφνηκα ενιωσα το κινητο μου να δονηται στην τσεπη του σακακιου μου.Εχωσα το χερι μου στην τσεπη και το εβγαλα κοιταζωντας το ονομα της κλισης.Το βλεμμα μου επεσε ξανα εξω στο δρομο.Η Τανια που να παρει τι θα της ελεγα.

<<Τι θελεις;>>της ειπα εξοργησμενος.

<<Που εισαι;>>η φωνη της ηταν ηρεμη αλλα προδιδε το κλαψουρησμα που εβγαλε απο την στιγμη που δεν την απαντησα.

<<Απαντησε μου;>>ειπε επιμενοντας.Εσφιξα το χερι μου στο τιμονι το βλεμμα μου επεσε για μια στιγμη στο δαχτυλιδη του γαμου μας.

<<Εχω μια συναντηση με εναν πελατη>>την απαντησα ψυχρα.

<<Ενταξει οπως θες->>η φωνη της εσπασε.Χωρις να με αφησει να της μηλισω μου το εκλεισε το βουητο της κομενης γραμμης εσπασε την σιωπη.Πατησα το κουμπι τερματησμου και το πεταξα στο καθισμα του συνοδηγου.

"Γιατι την παντρευτηκα;"

"Για τα λεφτα της"ακουσα μια φωνουλα στο πισω μερος του μυαλο μου.Ειχε δικιο για τα λεφτα της παρολου που την αγαπουσα τα λεφτα της ητα αυτα που μου τραβηξαν επανω της.Ισως εκεινη την νυχτα που εκανα ερωτα για πρωτη φορα με εκεινη την γυναικα που με εκανε να καταλαβω τι θα πει πραγματικη αγαπη. 

                                                      ~*~*~*~*~*~*~*~

Μπηκα μεσα στην υποδοχη του ξενοδοχειου στο On The Avel Hotel σε ενα απο τα πιο ακριβα ξενοδοχεια του Μανχαταν.Πηγα προς την υπαλληλο.

<<Γεια σας εχετε κλειση δωματιο;>>περασα τα δαχτυλα μου αναμεσα στις τουφες των μαλλιων μου νευρηκα.Τι θα της ελεγα;

<<Ειναι μαζι μου>>Ακουσα την φωνη της.Η καρδια μου χτυπησε δυνατα το σωμα μου ανταποκριθηκε στο καλεσμα της.Με καλοουσε να τη γευτω.Στραφηκα να την κοιταξω τα μακρια καστανα μαλλια της ηταν πιασμενα στα πλαγια αφηνοντας αφηνοντας τα υπολοιπα να πεφτουν στους ομους της.Το μαυρο φορεμα της ηταν κολλητο επανω στο κορμι της και τονιζε την λεπτη σιλουετα της.

Αυτη η αγνωστη γυναικα φαινοντα πολυ πιο μικρη  απο εμενα ηταν σχεδον οχτω χρονια μικροτετη μου αλλα δεν με εμιαζε καθολου για μια κοπελα αλλα για εναν δαιμονα που ηρθε απο την προσωπικη μου κολαση για να με βασανισει.

Βυθησα τα ματια μου μεσα στα δικα της αιχμαλωτιζοντας τα.Η κοπελα που στεκοτανε μπροστα μου ειναι αυτο ακριβως που εψαχνα σε ολη μου την ζωη ειναι η προσωπικη μου κολαση που αποψε δεν θα την αφηνα να μου ξεφυγει.

Θα της μαθαινα ολα τα σκοτεινα μυστηκα μου που ηθελα να δοκιμασω επανω στο κολασμενο αυτο κορμι.Ειναι μονο η αρχη μας.