Κεφαλαιο 2o

 2ο Κεφαλαιο

"Πρωτα Λαθη"

Μπελλα Σουαν

Ακουσα εναν ηκοφατικο θορυβο γυρισα απο την αλλη προσπαθοντας να μην τον ακουω ανοιξα τα ματια μου και καταλαβα που βρισκομουνα ημουν στο Λονδινο γυρισα προς του εικοφατικο θυρυβο και εκλεισα το ξυπνητιρη.Kοιμομουνα με τα ρουχα πηγα στην βαλιτσα αλλα ηταν αδεια υπεθεσα οτι η Αλις θα τα εχει βαλει στην ντουλαπα.Πηγα προς την ντουλαπα και την ανοιξα μπροστα μου βρηκα ενα τσιν και μια μοβ φουτερ μπλουζα τα πηρα απο την ντουλαπα εβγαλα τα χθεσινα ρουχα και φορεσα τα καθαρα η φουτερ φαινοταν ζεστη.

Πηρα τα μαυρα σταρακια μου και τα φορεσα τα βιβλια μου ηταν στο γραφειο μαζι με μια τσαντα μαυρη την πηρα και κουβαλησα τα βιβλια μου στο χερι εβαλα μερηκα και στην τσαντα μου.Ανοιξα την πορτα και ακουσα καποιους ψηθιρους στο σαλονι ειδα την Αλις να καθεται στο τσακη και ενα νεαρο τον αναγνωρησα ηταν αυτος που εβαλε την αδερφη μου να κλαψει πηγα να διαματρυριθω αλλα την εβλεπα να γελαει μαζι του.

Καλητερα να μην την εκανα ρεζιλι.Μπηκα με θαρρος στο σαλονι η Αλις μολις με ειδε κοκαλωσε το ιδιο και ο νεαρος.

<<Καλημερα>>η φωνη μου ακουστηκε χαρουμενη η Αλις σηκωθηκε απο το τσακη και με πλησιασε.

<<Καλημερα Μπελλα εεε...να σου εξηγησω>>κουνησα αρνητικα το κεφαλη μου και κοιταξα τον νεαρο.

<<Γεια σου>>τον χαιρετησα εμεινε με ανοιχτο το στομα.

<<Εεε..συνγνωμη για εχθες που ημουνα καπως αποτομη αλλα ξερεις εχω ακουσει οτι->>

<<Καταλαβα ολο το Μπερμηχαν τον εχει μαθει οτι ο Ρομπερτ εινα γυναικας το ξερω δεν πειραζη εγω φταιω που σου μηλισα αποτομα αλλα ξερεις μολις ειδα την Αλις δεν μπορουσα να καθομαι ενω ηξερε οτι ειχαμε καποτε σχεση>>τι ειχε λεει δεν το ηξερα αυτο την κοιταξα αφωνη.

<<Δεν κρατησε πολυ η σχεσης μας αλλα τωρα τα ξαναβρηκαμε>>η χαρα της φωτηζε τι προσωπο της αναστεναξα και κοιταξα τον νεαρο.

<<Με λενε Μπελλα>>σηκωσα το χερι μου για να συστηθω.

<<Τζασπερ>>μου ετεινε το χερη.Κοιταξα το ρολοι θα αργουσα για την σχολη.

<<Να παρει συνγνωμη αλλα πρεπει να φυγω για την σχολη>>ανοιξα την πορτα.

<<Μπελλα να προσεχεις τον Ρομπερτ>>ακουσα τον Τζασπερ να λεει.

<<Μην ανυσηχεις θα τον τον εχω απο αποσταση αλλα γιατι το λες αυτο?>>ηξερα την απαντηση του.

<<Γιατι νομηζω οποια τον αγνοει την κυνηγαει οσπου να την αποκτησει>>Δεν μηλισα ημουν σιγουρη οτι μολις θα με εβλεπε θα εκανε κατι δεν ηθελα να ακουσω αλλο για τον Ρομπερτ.

Εκλεισα πισω την πορτα χωρις να μηλισω κατεβηκα τα σκαλια και βηματησα προς το Μπερμηχαν περασα το δρομο και κατευνθηκα στην πλατεια.Ειδα μερηκους απο τους υποτροφους να με κοιτανε τους αγνοησα και πισω ακουγα σφιριγματα.Δεν εδωσα σημασια.

Ανεβηκα τα σκαλια μολις ανοιξα την πορτα βρηκα τον διαδρομο γεματο απο υποτροφους μεροικοι καθοντουσαν σε μια γωνια και καπνιζαν και αλλοι διαβαζαν προχωρησα προς το διαδρομο ψαχνοντας καπου να κατσω βρηκα ενα πρεβαζη στο παραθυρο.Χαμογελασα και πηγα να κατσω αλλα με προλαβε μια κοπελα την αναγνωριζα ηταν αυτη οπου την συναντησα στο αεροπλανο με ειδε να κοιτω τη θεση.

<<Θες να κατσεις μαζι μου?>>μου προτεινε κουνησα καταφατηκα το κεφαλη μου και εκατσα διπλα της ειχε αρκετο χωρο ωστε να βαλω τα ποδια απο μεσα.

<<Δεν σε πειραζη>>την ρωτησα ενα χαμογελο σχηματιστηκε στα χειλη τις

<<Οχι....με λενε Μπρεντα εσυ θα εισαι η Μπελλα Σουαν σωστα?>>που ηξερε το ονομα μου

<<Ναι αλλα->>

<<Το ειδα στην ιστοσεληδα της σχολης ησουν τρητι στην δεκαδα σωστα>>

<<Ναι>>εμεινα αφωνη.Κοιταξα ξανα την κοπελα αλλα δεν μηλισε ανοιξε ενα βιβλιο και τον ξεφυλιζε δεν μου εδωσε αλλη σημασια.Το βλεμμα μου περυπλανηθηκε στο χωρο μερηκα παιδια διαβαζαν ενα βιβλιο αλλοι μηλουσαν το ματι που επεσε σε ενα αγορι με χαλκηνα μαλλια ηταν ακουμπησμενος στο τοιχο φορουσε μια κοντομανηκυ μπλουζα μπλε και το συνδιασε με ενα ασπρο πουκαμισο ξεκουμποτο και φορουσε ενα ξεθωριασμενο τσιν ειχε το βλεμμα του επανω μου η Μπρεντα κοιταξε με την ακρη του ματιου της τον Ρομπερτ.

<<Σε κοιτουσε απο την στιγμη μου μπηκες στην σχολη>>η φωνη της ηταν ανυσυχη δεν την εδινα σημασια τα ματια μου ηταν καρφωμενα στα δικα του.

Το βλεμμα του περηπλανηθικε στο προσωπο μου και μετα ακολουθησε στο λαιμο μου και μετα στο σωμα μου το βλεμμα του ηταν προκλιτικο.Ο θυμος μου πατησε κοκκινη ειχα ξεχασει για το τι ηταν ικανος να κανει γυρισα το κεφαλη μου αλλου κοιταζοντας εξω στο παραθυρο.

Εισαι χαζη δεν πρεπει να τον κοιτας Μπελλα δεν θες να καταληξεις ενα απο τα παιχνηδακια του.Κατσουφιασα και κοιταξα τον ουρανο ηταν συνεφιασμενος.Το αγνοησα σαν μην υπειρχε.Εσφιξα τα χερια μου σε μπουνιες ειχα ξεχασει την ωρα.

<<Μπρεντα ξερεις τι ωρα ειναι?>>αλλα δεν πηρα απαντηση κοιταξα απεναντη και δεν ηταν ειχε εξαφανηστι.

Αναστεναξα και πηδιξα απο το πρεβαζη.Η αιθουσα ηταν ακομη γεματη κοιταξα γυρω μου να βρω που ηταν ο Ρομπερτ το ειδα σε μια απομακρυ γωνια μαζι με την Ελιζα ηταν προσωπο με προσωπο θα την φιλουσε αλλα κατι τον εμποδιζε ειδα στο μετοπω του να κυλαει ιδρωτας σηκωσε τα ματια του και τα κολλησε επανω μου εμεινα με κομενη την ανασα.

Ανοητη...ανοητη εστριψα γρηγορα για να αποφυγω τα συναισθηματα μου τα δακρυα θα κυλουσαν στα μαγουλα μου επρεπε να φυγω απο αυτο το βασανηστιριο.Πηγα στις τουαλεατες και πισω μου εκλεισα την πορτα με δυναμη πεταξα τα βιβλια επανω στο παγκο γιατι ενιωθα ετσι για αυτον τον αχρηστο το μονο που ηθελε ηταν να με βαλει στο κρεβατη.


Τα δακρυα κυλισαν στα μαγουλα μου τα σκουπισα γρηγορα πριν μπει κανεις αλλα ανοιξε η πορτα δεν γυρισα να δω ποιος ειναι δεν ειχε σημασια εθαψα καλα τα αισθηματα μου.Δεν πρεπει να μου αρεσει δεν ειναι δυνατον.Κοιταξα τον Καθρεφτη και πισω μου ειδα ενα αγορι.Πηρα μια ανασα μεσα μου και αφησα τον αερα να φυγει με κοπο μεσα απο τα χειλη μου.


Αισθανθηκα καποιον πισω μια ζεστη να με ακτινοβολει γυρισα να δω το βλεμμα μου περηπλανηθυκε στο στηθος μετα στο προσωπο του.Ο Μεσιεν βρισκοτανε ακριβως μερηκα εκατοστα μακρια μου η ανασα του επεφτε επανω μου το αρωμα του ηταν μεθυστικο συνγκεντρουσε Μπελλα.Εβαλε τα χερια του στον παγκο ανακοζαντας με να στριμοχθω κοντα ως που να κολλησο επανω στο στηθος του.Πηγα να τον βρισω αλλα τα χειλη του πλησιαζαν τα δικα μου.


<<Αληθεια Μπελλα για πες μου ειδες καμια περιεργη να με παρακολουθει γιατι εγω ειδα αλλα δεν την βρισκω>>ηταν απειλητικος αλλα το υφος του ηταν σοβαρο κομπιασα ενιωσα τα ποδια μου να λυγιζουν.Δεν ειχα φωνη να μηλισω τι στο καλο μου συνεβαινε.Πηρα ολο το θαρρος που μου ειχε απομηνει και τον κοιταξα.

<<Οχι δεν προσεξα καμια να σε κοιταει κυριε Ρομπερτ αλλα και αν το εκανε θα εχανε το χρονος της κοιταζοντας εναν που εχει στο μιαλο του μονο...->>


<<Το σεχ>>ειπε αποτομα κομπιασα ξεροκαταπια το στομαχι μου σφιχτηκε.

<<Ωστε δεν προσεξες καμια να με κοιταει ,Μπελλα>>η εκφραση του εγινε ειρωνηκι.

<<Οχι>>προσπαθησα να μην δειχνω οτι ειμαι αδυναμη μπροστα του.

<<Εισαι σιγουρη εεε...>>πλησιασε τα χειλη λιγο πιο περα απο τα δικα μου.

<<Αφησε με να φυγω τωρα Ρομπερτ αλλιος>>ειπα σχεδον φωναχτα.

<<Αλλιος τι Μπελλα>>χαμογελουσε.Τα χειλη μου ετρεμαν.

<<Θα φωναξω>>ειπα αδυναμα

<<Για καντο αν τολμας>>

<<Τολμαω>>φωναξα εκει που πηγα να ανοιξω το στομα μου να φωναξω τα χειλη του κολλησαν βαιαι επανω στα δικα μου.Τι εκανε?.


Εβαλα τα χερια μου στο στηθος του και αρχηζα να τον χτυπαω και να τον σπρωχνο μαζι αλλα δεν κουνηθηκε τα χερια του επιασαν σφιχτα τους καρπους μου και τους εσφιξε δυνατα αμεσως ενιωσα τον πονο στα χερια μου.Με το ενα το χερι με κρατησε στα δυο και με το αλλο στην μεσι μου και με λυγισε τα χειλη μας ηταν ενωμενα.Δεν μπορουσα να παρω ανασα ξαφνηκα το στομα μου ανοιξε απο την πιεση του και η γλωσσα του ακουμπησε τη δικια μου ταυτοχρονα το ενα του χερι πηγε στους γλοτους μου ξαφνηκα ενιωσα να ζεστενομαι κατω απο την φουτερ μου φορουσα οχι μονο ζεστονομουνα αλλα καιγομουνα τι μου συνεβαινε.


Τα χειλη του πηρα το σχημα του δικο μου με σηκωσε και με εβαλε στο παγκο της βρισης δεν με αφησε να παρω ανασα και με φηλισε ακομα πιο πολυ η γλωσσα μου εκανε ενα διαφορετικο χορο με την δικια του.Ενιωσα το ενα του χερι να περηπλανιεται στο στηθος μου ειχα την τελεια ευκαιρια να το χτυπησω εκει οπου πονουσε περισσοτερο.

Εβαλα δυναμη και το ποδι μου χτυπησε το αντρισμο του τα χειλη μου απελεθευροθηκαν απο τα δικα του ειχε σαστησει απο τον πονο πηρα μια ανασα και γρηγορα πριν μπορεσει να προλαβει.


Αρπαξα τα βιβλια μου και ανοιξα την πορτα δεν κοιταξα πισω μου.Ετρεξα στο αδειο διαδρομο κοιταξα στο ρολοι και η ωρα ειχε περασει ηταν δεκα και τεταρτο και ειχα μαθημα στις δεκα.Να παρει πως αφησα να με φηλισει ο Ρομπερτ ενο πριν φιλουσε αλλη αναγουλιασα το στομαχη μου ανακατευθηκε σαν μια μπαλα.

Ενιωθα τα χειλη μου πρησμενα ο ηλιθιος ειχε τολμησει να με φηλισει επειδη τον κοιτουσα.Ηταν γελοιο.Ετρεξα γρηγορα προς την αιθουσα την βρηκα.


Ο καθηγιτης ειχε μπει ηδη χτυπησα την πορτα.

<<Περαστε>>ανοιξα την πορτα και ειδα τον κυριο να με κοιταζει.

<<Δεσπηνης Σουαν ηρθατε αργοπορημενη>>Κομπιασα κοιταξε τα πρησμενα μου χειλη.

<<Συνγνωμη για την αργοπορεια μου αλλα κατι συνεβει>>Συνεβει επειδη ο ανοητος με φηλισε χωρις της θεληση μου φωναξα απο μεσα μου.

<<Πολυ καλα λοιπον περαστε μεσα αλλα μην ξανασυνβει>>


Κουνησα το κεφαλη μου καταφατικα και πηγα στο θρανιο η Μπρεντα ειχε μια αδεια θεση διπλα της για μενα βηματισα προς το θρανιο της και εκατσα διπλα της.Ανοιξα το βιβλιο και κοιταξα την σελιδα οπου βρισκοτανε και αυτη ειδα το μαθημα ειχαμε σιγουρα εκθεση για ενα συνγραφεα.

Εβγαλα μεσα απο τη τσαντα μου το καθρεφτακη και κοιταξα τα χειλη μου ειχε φυγει επανερθει λιγο το χρωμα στα χειλη μου.Το εκλεισα και κοιταξα το καθηγιτι που μας παρεδιδε το μαθημα.Το μιαλο μου ηταν κολλημενο σε αυτο που συνεβει πριν δεν μπορουσα να καταλαβω γαιτι να με φιλησει.


Τα αισθηματα μου εκεινη την ωρα ηταν αμοιβαια πρωτη φορα ενιωθα ετσι ηταν σαν πετουσα σαν να ειχα βρει το αλλο μου μισο.Κουνησα το κεφαλι μου.Αυτο ηταν ανοητο δεν γινοτανε αυτο ο Μεσειεν να ερωτευοτανε?

Δεν θα μπορουσα να το φανταστω.Η ωρα περασε γρηγηρα και ακουσα να χτυπαει το κοδουνι σηκωθηκα και εβγαλε απο τη τσαντα μου το βουτηρο κακαο το πασαλειψα στα χειλη μου με πονουσαν αλλα δεν ειχε σημασια τον αφησα να με φηλισει αν ειναι δυνατον το μιαλο μου ειχε σταματησει να λειτουργη ειχα φρηκαρει ενα ριγος με διεπερασε.Η Μπρεντα με κοιτουσε με ανυσιχο βλεμμα.

<<Μπελλα εισαι καλα?>>με ρωτησε πηγα να πω οχι αλλα την κοιταξα.

<<Τιποτα δεν εχω απλως εχω ανχοθει για τα μαθηματα>>δεν ρωτησε τιποτα αλλο εμεινα σιωπηλη η ταξη σχεδον ειχε αδιασει.Ειχαμε μεινη εγω και η Μπρεντα μονο πηρα να βιβλια μου και βηματισα προς την πορτα.

<<Μπελλα περημενε>>την ακουσα να με φωναζει σταματησε και ηρθε στο πλαι μου βγηκαμε εξω απο την αιθουσα και διασχησαμε το διαδρομο κοκαλοσα μολις ειδα το Εμετ να ειναι διπλα στο Ρομπερτ τον ειδα που κρατουσε ενα αναψυχτο στον αντρισμο του γελασα μολις τον ειδα αυτο ηταν μια προειδοπηση για το τι ημουν ικανη να κανω.

<<Τι επαθε ο Μεσιεν;>>την κοιταξα και μετα στραφηκα στο βιβλιο μου στις σειμειοσεις μου.

<<Δεν ξερω Μπρεντα και δεν με αφορα>>ειπα ξερα βηματισα χωρης να κοιταξω τον Μεσιεν και τον Εμετ η Μπρεντα ηταν διπλα μου οπως περνουσαμε τον ακουσα να βριζη.Χαμογελασα μοχθηρα οταν το προσπερασα θα ειμαι ειχε δει και το πετυχα θα με αφηνε υσηχη επιτελους.

<<Μπελλα δεν το πιστευω>>η πανικοβλητι φωνη τις Μπρεντας με εβγαλε απο τις σκεψεις μου.

<<Τι ειναι;>>ρωτησα

Κοιταξε τον Ρομπερτ και μια εμενα.<<Μην μου πεις οτι εσυ το εκανες αυτο;>>η φωνη της εγινε ψυθηρος.

Τοσο πολυ φαινοταν η ευχαρηστι χαρα μου. 

Κοκαλωσα μολις με ειδε θανασιμα ο Ρομπερτ.Η ανασα μου εβγαινε με κοπο απο τα χειλη μου.Προσπαθησα να μην χαλασω ολη αυτη την χαρα που ειχα.Γυρησα να δω την Μπρεντα.

<<Ναι εγω το εκανα>>την ειπα χαμηλωφονα,Εμεινε αφωνη με κοιτουσε με γουρλομενα ματια.

<<Τι?>>την ρωτησα μηπως αυτο που εκανα ηταν λαθος.Τι θα μπορουσε να με κανει το Ρομπερτ μετα απο αυτο.?

<<Μπελλα>>ακουσα μια γνωρημη φωνη απο το παρλεθον μου καπου την ηξερα.Ειδα ενα αγορι να βηματιζει προς το μερος μου ηταν ο Γουιλιαμ ο καλητερος μου φιλος τι δουλεια εκανε εδω.

<<Γουιλιαμ>>η ανασα μου κοπηκε απο την χαρα μου βηματισα προς το μερος του ανοιξε τα χερια του και με φηλισε στο μετωπο.

<<Τι κανεις εδω;>>με αφησε τυλιξε τα χερια του γυρω απο την μεση μου ηταν ψηλος με καστανα μαλλια και μαυρα ματια.

<<Εδω εγω σπουδαζω ειμαι στο δευτερο ετος>>στο δευτερο αρα θα ηταν μαζι με τον Μεσιεν.

<<Εγω ειμαι στο πρωτο δεν το πιστευω εχεις αλλαξει τοσο πολυ>>γελασε με εσφιξε στην αγκαλια του.

<<Και εσυ εχεις αλλαξει δεν το πιστευω εισαι..>>δεν βρηκε λογια ηταν επληκτος.Χαζογελασα και τον αγκαλιασα σφιχτα ενιωσα το βλεμμα του Ρομπερτ να σχιζει το δικο μου.

<<Αχχ..Μπελς που ελειψες δεν πηρες κανενα τηλεφωνο>>με αφησε απο την αγκαλια του και με κοιταξε η ματια του επεσε στα χειλη μου ηταν κοκκινησμενα ακομα να παρει ο ηλιθιος ο Μεσιεν.

<<Τι επαθες στα χειλη σου Μπελλα>>το φωναξε σχεδον τα μαγουλα μου κοκινησανε ο Γουλιαμ με κοιτουσε ακομα εχει καταλαβει μηπως τιποτα οτι ο Μεσιεν με φηλισε.

<<Μπελλα δεν μου απαντησες σε πειραξε κανεις;>>η φωνη του ακουστηκε με ενα τονο θυμου.

<<Οχι τιποτα κανεις δεν με πειραξε τι ειναι αυτα που λες>>ενα γελακη ακουστηκε οταν περασε ακριβως ο Μεσιεν διπλα μας ο Γουιλιαμ τον αγρειοκοιταξε σχεδον.Εσφιξε τα χειλη του και με κοιταξε.

<<Εκανες τιποτα με τον Μεσιεν>>το υφος ειχε εξαγριωθει.

Επρεπε να κανω δεν θα τον αφηνα να μαθει οτι ο Μεσιεν με φηλισε με το ζορι.Ο λαιμος ειχε στεγνωσει σχεδον δεν μπορουσα να μηλισω.

<<Καταλαβα>>γυρισε και εφυγε για το μαθημα.Κατι θα εκανε ο Γουιλ τα ποδια μου αρχιζαν και λυγισαν.Ακουσα το κουδουνι να χτυπαει ειχα το επομενο το μαθημα αλλα πως να συνγκεντρωθω οταν ο Γουιλ μπορουσε να κανει κατι να πλακωσει τον Μεσιεν.

Πηγα στο μαθημα μου μπηκα στην αιθουσα και ειδα την Ελιζα την κοπελα του Μεσιεν το βλεμμα της ηταν σουβλερο με κοιτουσε λες και ειχα κανει φονο δεν την εδωσα σημασια.

Αυτο που ειχα στο μιαλο μου ηταν ο Γουιλ τι θα εκανε στο Μεσιεν δεν ηθελα να μπω σε μπελαδες ειδηκα αν ηταν και μεσα ο Μεσιεν.Καθησα στην θεση μου ο καθηγητης μπηκε μεσα εβγαλα το τετραδιο μου και ανοιξα το βιβλιο μου αυτο θα με βοηθουσε να ξεχαστω για λιγο απο το θανασιμο βλεμμα του Μεσιεν δεν μπορουσα να καταλαβω γιατι με φηλισε αφου εχει κοπελα για να την βαζει στο κρεβατη.Εμενα γιατι με ηθελε;

Δεν ξερω αν με θελει δεν θα ασχολιομουνα με τον γυναικα του Μπερμηχαν.

Ο καθηγητης μηλουσε σχετικα για την λογοτεχνια των Αγγλων σημειωσα μερικα απο τα λογια του ενιωσα ενα βλεμμα να σχιζει την πλατη μου.Η Ελιζα Μορ να παρει τι ηθελε δεν φταιει που ειχε σχεση με τον Μεσιεν που αυτος την ηθελε μονο για το κρεβατη με κοιτουσε λες την ειχα κλεψει τον Μεσιεν.Δεν με ενιαζε τι θα εκανε.

Ειχα δωσει υποσχεση στην Αλις οτι δεν θα παω μαζι του και ουτε δεν θα εχω πολλα.Επρεπε να συνγκρατω τον ευατο μου οταν ημουν διπλα του αλλα αυτο το βλεμμα γιατι με κοιτουσε;

Γιατι ασχολιοτανε με την Ελιζα Μορ απο τι εμαθα εκλειναν τρεις μηνες μαζι και οτι ηταν η ποιο μονημη σχεση του Μεσιεν.Την εβλεπε σοβαρα.Ακουσα το σφυριμα της ανασας μου να βγαινει με κοπο.

"Σου αρεσει και δεν το παραδεχεσε"ακουσα μια φωνη να μου λεει μεσα μου.Την αγνοησα ο Μεσιεν δεν μου αρεσει ειναι ενας ανορημος που το παιζει καποιος δεν θα σχοληθω αλλο μαζι του.Ηρθα να σπουδασω και οχι να σχοληθω με αυτον...!!!

Εκλεισα το στομα μου και κοιταξα τον καθηγητη.Ακουσα ενα χτυπημα στην πορτα να με βγαζει απο τις σκεψεις μου.

<<Περαστε>>ο καθηγητης αφησε το βιβλιο και πηγε προς την πορτα.Η πορτα ανοιξε και ενφανηστικε ο δευνηντης πλησιασε τον καθηγητη εσκυψε το κεφαλη του και ειπε κατι αμεσως με κοιταξανε.

<<Μπελλα Σουαν σας θελουμε στο γραφειο>>τι ειχε γινει;

Σηκωθηκα τρεμοντας απο την θεση μου και πηρα στα χερια μου τα βιβλια ολα τα βλεμματα επεσαν επανω μου.Περπατησα και βγηκα απο την αιθουσα.Ο δευνηντης ζητησε συνγνωμη για την διακοπει του μαθηματος και ηρθε διπλα μου.Δεν μου μηλισε αυτο με εκανε να ανυσιχησω τι ειχε συνβει;

Βηματησαμε το διαδρομο και ανεβηκαμε τις σκαλες οπου οδηγουσαν στις αλλες αιθουσες που σπουδαζαν οι μαθητες απο το δευτερο ετος.Το στομαχη μου σφιχτηκε αυτο δεν ειναι καλο κατι ειχε γινει και μαλιστα αναμεσα στο Γουιλιαμ και τον Μεσιεν.

Δαγκωσα το κατω χειλος μου απο την ανυσηχια μου.

Φτασαμε στο γραφειο τον καθηγητον η πορτα ηταν ανοιχτη και ακουγα βρισιες ακουσα μια βελουδινη φωνη αυτη θα την ξεχωριζα απο χιλιαδες φωνες η καρδια μου αρχιζε και χτυπουσε ακανονιστα μια σταγονα ιδρωτα εκανε την ενφανησι του στο μετοπω μου.

Πηρα μια βαθια ανασα ο καθαρος αερας ισχορυσε στα πνευμονια μου κανοντας το μιαλο μου να καθαρησει για μια στιγμη.Ειδα τον Γουιλιαμ και απο την αλλη μερια τον Μεσιεν ο Εμετ τον συνγκρατουσε απο τα μπρατσα ειχε σφιξει το χερι του σε γροθια.

Ο δευνηντης μπηκε αναμεσα στο Γουιλ και στο Μεσιεν.Εμεινα να στεκομαι στο κατωφλη εσφιξα τα βιβλια μου επανω στο στηθος.Ο Γουιλ ειχε ιδρωσει διεκρινα αιμα στα χειλη του.

<<Δεσπηνοις Σουαν ελατε μεσα>>ο Μεσιεν εριξε μια φονοικη ματια επανω μου.Πρωχορησα και προσπερασα τον Μεσιεν και τον Γουιλ.

<<Δεσπηνοις Σουαν θα μου πειτε τι εγινε πριν στο διαλειμμα?>>πηγε γυρω απο το γραφειο του και με κοιτουσε με σοβαρο υφος.Γατσωθηκα απο τα βιβλια μου για αποφυγω τον τρομο που με κατεκλυε.

<<Δεν εγινε τιποτα στο διαλειμμα απλως περημενα για να μπω στο μαθημα μου>>δεν ηθελα να μαρτυρισω ουτε τον Μεσιεν ουτε τον Γουιλ.Μπορει να τον μισουσα αλλα δεν ημουν καρφι.Ο κυριος Νικ εβαλε το χερι του στο πιγουνι του σκεφτοντας.

<<Ειστε σιγουρη?>>κουνησα καταφατικα το κεφαλη μου.

<<Απολυτος κυριε>>η φωνη μου ετρεμε αλλα δεν εδωσα σημασια αυτο που ειχε γινει αναμεσα στο Μεσιεν και εμενα ηταν οτι παραλιγο να...το μιαλο μου θολοσε εγω με τον Μεσιεν στις τουαλετες.Δεν ημουν σαν την Ελιζα Μορ που τα εφτιαχνε με οποιον εβρισκε.

<<Μπελλα Σουαν εμενα μου ειπανε οτι ο Μεσιεν και ο Μπλακ τσακωθηκαν μεταξυ τους για τον λογο οτι σε φηλισε ο Μεσιεν>>μια φωνη με ξυπνησε απο τις σκεψεις μου.Ενιωσα το λαιμο μου στεγνο κοιταξα με την ακρη του ματιου μου τον Μεσιεν.

Ειχε ενα παραξενο υφος που δεν μπορουσα να το καταλαβω.

<<Μπελλα Σουαν θα απαντησεται στην ερωτηση μου?>>επεμενε ο κυριος Νικ.

<<Ναι μπορω να απαντησω ο Μεσιεν δεν με φηλισε απλως τον χτυπησα>>ακουσα ενα γελιο απο το στομα του Γουιλ ο Μεσιεν τον κοιταξε εσφιξε την γροθια του και το χερι του ακουμπησε στο μαγουλο του Γουιλ.Ο Γουιλ χτυπησε επανω στο τυχο.

<<Μην τολμησεις να ξαναγελασεις μαζι μου Μπλακ γιατι δεν ξερεις τι ειμαι->>

<<Σταματηστε τωρα αλλιως δεν δισταζω να σας διωξω απο την σχολη....Μεσιεν για αυτο που εκανες θα παρεις μια ωραια αποβολη για να μαθεις να μην χτυπας οταν ειμαι εγω μπροστα>>ο Κυριος Νικ πηγε στο Γουιλ και τον βοηθησε να σηκωθει.Ο Μεσιεν ειχε τα ματια του καρφωμενα επανω μου.

<<Θα τα πουμε μετα εμεις οι δυο>>μουρμουρισε απειλητικα.Εσφιξα τα βιβλια πιο κοντα.Παλι σε μπελαδες και ειδηκα με τον Μεσιεν.Τι αλλο θα μου συνβει σημερα.

<<Γουιλ δεν θα σε χρειαστω αλλο πηγαινε στην νοσοκομα οσο για την Σουαν και τον Μεσιεν μπορειτε να πηγαινεται...Εμετ εσυ μεινε εδω θελω να σου μηλισω>>ο Γουιλ εκανε μεταβολη και εφυγε χωρις να με κοιταξει τελεια εκανε την βλακεια του και εγω μονη με τον Μεσιεν.Βηματισα γρηγορα και βγηκα εξω ενιωσα πισω μου καποιον.

Με αρπαξε απο τον αγκωνα σφιχτα αυτοματος ηρθε και ενας πονος στο χερι με κοιτουσε με μισος στα ματια προσπαθησα να του ξεφυγω αλλα οσο αντιστεκομουνα τοσο με εσφιγε με εσυρε σε μια γωνια και με κολλησε στον τοιχο.Ακουμπησε τα χερια του στον τοιχο αναμεσα σε εμενα.

Πλησιασε το προσωπο το κοντα στο δικο μου.Η ανασα μου κοπηκε ειχε ξεχαση πως να αναπνεουν.

<<Τι θες?>>η φωνη μου ακουστηκε σαν ενας δεν μπορουσα να ξεφυγω απο τα δοντια του λυκου.

<<Εγω τι θελω η εσυ εξαιτιας σου πηρα αποβολη για σημερα->>

<<Εγω φταιω ποιος ειναι αυτος που μου ορμησε και με φηλισε>>ειχα καθε δικιο να υπερασπιστο τον ευατο μου.Κοπανησε τα χερια του τοιχο εσφιξε τα χειλη.

<<Εσυ ομως με κοιτουσες οταν πηγα να φιλησω την κοπελα μου>>ειπε με σφιγμενα δοντια.

<<Δεν σε κοιτουσα δεν θα χανω τον χρονο μου με εναν->>

<<Με εναν τι Σουαν ζηλευεις επειδη ειναι καλητερι απο εσενα>>

<<Σε πληροφωρο Μεσιεν οτι ποτε μου δεν ζηλεψα εσενα η την Ελιζα τι να ζηλεψω απο εσας αυτο που θες μονο ειναι πως θα την βαλεις στο κρεβατι>>ηταν σαν με ειχε στριμωξη σε μια γωνια και να με εκρινε χωρις καν νε με ξερει ποιος ηταν αυτος που θα με εκρινε αν και ηξερα καλα μεσα μου οτι με ετρωγε η ζηλια επειδη την φηλουσε την αγκαλιαζε και με εκανε να βαζω τα κλαματα επειδη δεν τον ειχα.Αυτο ηταν που με βασανιζε τιποτα αλλο.

<<Μην βαζεις στο στομα σου την Ελιζα και δεν την θελω μονο για το κρεβατι την θελω για αυτο που ειναι μπροστα σου η Ελιζα ειναι χιλιες φορες καλητερη>>ενιωσα να βουρκωνο εκλεισα τα ματια μου και τον κοιταξα ηταν πλεον σιγουρο οτι δεν θα τον ειχα να παρει η οργη τι ειχα παθει γιατι ενιωθα μια λαχταρα να τον φηλισω τωρα.

<<Φαινεται Μπελλα οτι την ζηλευεις>>να παρει εβαλα στο χερι μου δυναμη και το χερι μου επεσε με δυναμη επανω στο μαγουλο του.Το κεφαλη του γυρισε και δεν κοιταξε ειδα το αποτυπομα του χεριου μου επανω στο μαγουλο του.

<<Μην με κρινεις χωρις να με ξερεις και μην τολμησεις να με ξαναπλησιασεις γιατι δεν ξερεις τι ειμαι ικανη να->>τα χειλη του κολλησαν επανω στα δικα μου δεν με πιεσε οπως και την προηγουμενη φορα πεταξα τα βιβλια μου κατω που κρατουσα στα χερια μου και τυληξα τα χερια μου γυρω απο το λαιμο του.

Δεν ηξερα τι εκανα με εσφιξε κοντα του τυληξα τα ποδια μου γυρω απο την μεσι του με σηκωσε και με κολλησε στο τοιχο το φιλη μας ηταν απαλο και υγρο.Το ενα του χερι επιασε τα μαλλια μου τα δαχτυλα του ηταν αναμεσα στα μαλλια μου.Τα χειλη του κατεβηκαν προς το λαιμο μου εξερευνοντας τον.

Ηταν απαλα η φωτια ηρθε αυτοματος σε ολο μου το σωμα καιγοτανε δεν μπορουσα τον ηθελα τωρα ηθελα να τον νιωσω μεσα.Τα χερια του κατεβηκαν στο στηθος μου και το επιασε το μιαλο μου ειχε κολλησει τι εκανα με τον Μεσιεν και στο διαδρομο του σχολειου.

<<Φαινεται Στελλα δεν μου αντιστεκεσαι και τοσο τωρα>>η φωνη του ειχε βραχνιαση ανοιξα τα ματια μου τον εσπρωξα πηγε λιγα εκαστοστα πιο περα αλλα δεν με αφησε το σωμα μου εχει γινει φωτια ολα αυτα τα προκαλεσε ο Μεσιεν ειχε καθε ελεγχο επανω στο κορμι μου.Με κολλησε ξανα στο τοιχο.

Τον κρατησα σφιχτα κοντα μου ηθελα να τον νιωσω το κορμι μου ειχε κολλησει επανω του με εσφιγγε δυνατα πορολου που πονουσα δεν με ενδιεφερε καθολου.Αυτο που ηθελα τωρα ηταν να αισθανομαι οτι το εχω κοντα μου.

Μονο δικο μου.Το μιαλο μου πασχιζε να εξηγισει γιατι τα εκανε ολα αυτα αφου ειχε κοπελα.Αυθορμητα εβαλα τα χερια μου επανω στο στηθος του και διεσχισα την γραμμη τον κοιλιακων του.Ακουσα να αναστεναζει.

Αυτος ο αναστεγμος εκανε το μιαλο μου να καθαρισει το χερι του ακουμπουσε την κοιλια μου.Οχι δεν θα τον αφηνα να γινει αυτο οχι με αυτον που τον ενιαζε να με βαλει στο κρεβατη.

<<Τι επαθες;>>με ρωτησε ανυσηχος.

<<Οχι δεν γινεται>>η φωνη μου εγινε μια με την ανασα μου.Με κοιταξε με απορια στο βλεμμα του.Εκανε μερηκα βηματα και κοιταξε το σωμα μου με πλησιασε και με φηλισε στα χειλη απαλα επειτα γυρισε και εφυγε.

Εμεινα να στεκομαι να τον κοιταω τα αισθηματα μου μεγαλωναν καθε στιγμη μετα απο αυτο το φιλι ειχα ανταποκριθει χωρις καν να σκεφτω οτι το μονο που ηθελε ηταν να με κανει δικη του και υστερα να φυγει.Ενιωσα τον πονο στην καρδια μου να με σχιζει στα δυο ηταν σαν να εχανα ενα κομματι του εαυτο μου που μολις βρηκα.Προσπαθησα να βηματισω αλλα δεν τα καταφερα ενιωσα τα ματια μου υγρα.

Οχι Μπελλα δεν θα κλεψεις δεν το αξηζει αυτο.Δεν αξηζει να δακρυα σου.Συνγκρατη σου.Πηρα μια βαθια ανασα.Δεν μπορουσα να σεινηδητοπειησω αυτο που ειχε συνβει μεταξυ μας.Ολα τριγιριζαν στο μιαλο μου οι εικονες απο το φιλι που καταληξε νιωθω για πρωτη φορα ολοκληρωμενη.Ακομα το σωμα μου φλεγοτανε.Τον λαχταρουσα ηθελα να νιωσω το σωμα του επανω στο δικο μου.

<<Ηρεμισε Μπελλα>>υπενθυμιζα στον ευατο μου.Ξαφνηκα ακουστηκε το κουδουνι πηρα γρηγορα τα βιβλια μου απο το πατωμα πριν με δει κανεις.Οι μαθητες βγηκαν εξω προχωρησα με αργα βηματα προς τις σκαλες κατεβηκα μπροστα μου βρηκα την Μπρεντα να με κοιταει της χομογελασα.Με πλησιασε.

<<Εμαθες τα νεα>>μου ειπε χαμηλωφονα δεν μπορουσα να σκεφτω ειχα στο μιαλο μου αυτο που ειχε γινει το σωμα μου καιγοτανε τα φιλια του ειχαν μεινη επανω στο λαιμο μου.Τα χαδια του.

<<Τι εγινε;>>κοιτουσα στο κενο.

<<Ο Μεσιεν πηρε την Ελιζα στις τουαλετες πριν απο λιγο>>το μιαλο μου σταματησε να λειτουργρει με χρησιμοποιησε για να παει με την Ελιζα.Ενιωθα να ζαλιζομαι πιαστηκα απο την Μπρεντα για να στιριχτω.

Φανταζομουνα τον Μεσιεν και την Ελιζα να....Ολα γυριζαν γυρω μου σαν σβουρα.Πηγα και εκατσα στο παραθυρο το βλεμμα μου επεσε εξω στον ουρανο τα συννεφα ειχαν κρυψει τις ηλιαχτηδες του ηλιου οι πρωτες σταγονες τις βροχης εκαναν την ενφανησεις τους στο Μπερμηχαν.

Ενιωθα σαν να μου ειχαν παρει ενα κομματι του ευατο μου.Γιατι ειχε γινει ολο αυτο τον μισουσα για αυτο που εχει κανει τον μισουσα για καθε λογο.

<<Μπελλα>>ακουσα μια γνωρημι φωνη εστριψα το κεφαλη μου για να δω ποιος ηταν ο Γουιλ ειχε μια κοκκινηλα στο μαγουλο του.Ο ηλιθιος.Αρχηζα και εβριζα απο μεσα μου δεν θα αντεχα ειχα γινει αρκετα για μια μερα.Εκατσε στο παραθυρο τον εκανα χωρο να κατσει κοντα μου του πηρα τον παγο που κρατουσε.

<<Πονας>>τον εβαλα επανω στην κοκκινηλα με κοιτουσε στα ματια.

<<Οχι απλως->>

<<Απλως τι δεν χρειαζοτανε να τον πλακωσεις->>

<<Σε φηλισε Μπελλα δεν θα τον αφηνα να σε μεταχειρεζεται>>η φωνη του εγινε εξοργιασμενη.

<<Σςςς....θα μας ακουσει ολο το Μπερμηχαν μην χανεις τον χρονο σου με τον Μεσιεν>>του πιεσα λιγο τον παγο στο μαγουλο ακουμπησα το κεφαλη μου στον ομο του.Παρολου που ειχα νευριασει και ημουν ετοιμη να τον πλακωσω εγω η ιδια.Η θληψη που αισθανθηκα εκεινη την στιγμη με υποχρεωσε να μην κανω κατι.Αντιθετος ο Γουιλιαμ με υποστιρηξε και εγω το κρατουσα μισος.

<<Δεν θα τον αφηνα ετσι Μπελλα εισαι ξεχωρηστι δεν εισαι σαν τις αλλες που κανουν σαν λυσαρες για αυτον>>Εκανε λαθος τον ηθελα τρελα τον Μεσιεν αλλα τον μισουσα.

<<Το ξερω φαινεται>>η φωνη μου εγινε ενας αχνος ψιθυρος.

<<Το εμαθες επιασε την κοπελα του και τωρα ειναι στις τουαλετες>>ενας σιγανος λυγμος μου ξεφυγε μεσα μου δεν ενιωσα χαρα παρα μονο ενας δυνατος πονος στο στηθος με εκανε να θελω να κλαψω εσφιξα τα χειλη μου.

<<Δεν με νιαζει αυτο που ειχε σημασια ειναι να γινεις καλα>>

<<Σε ευχαριστο Μπελς εισαι ψυχουλα>>μου χαμογελασε.Σηκωθηκε και με εβαλε τα χερια τους στις τσεπες του.

<<Καλητερα να πηγαινω εχω μαθημα>>πηρα τα βιβλια μου και σηκωθηκα και εγω.Του εδωσα τον παγο τον χαιρετησα και βηματισα προς την αιθουσα μου.Ειδα να βγαινει μεσα απο τις τουαλετες η Ελιζα τα μαλλια τις ηταν ανακατομενα.Εκανα πως δεν την προσεξα.Ακουσα πισω μου τον Μεσιεν.

<<Πηγαινε στο μαθημα θα τα πουμε αργοτερα μωρο μου>>η φωνη του ακουστηκε ενθουσιοδεις.

<<Ενταξει να μην σε δω με καμια αλλως θα τις φας>>γελασανε και οι δυο μπηκα στη αιθουσα και εκατσα βρηκα την Μπρεντα καθεται μονη.Πεταξα τα βιβλια στο θρανιο εσπρωξα την καρεκλα πισω και σωριαστηκα.

<<Τα λεμε>>ακουσα την φωνη της Ελιζας.Ο Μεσιεν την ειχε πιασει απο την μεσι και την φιλουσε,ο καθηγητης τους προσπαρασε ξεροβηχοντας διακριτηκα.

<<Καλητερα να φευγω>>κοιταξε τον καθηγητη η ματια του επεσε επανω μου εσκυψα το κεφαλη μου στο βιβλιο αγνοντας τον.

Δεν θα σε αφησω να με κανεις οτι θελεις.

Τα αισθηματα μου δεν ειχαν σημασια τα βηθυσα σε μια γωνια του ευατο μου και το μαθημα ξεκηνισε εχοντας στο μιαλο μου την υποσχεση που ειχα δωσει στην Αλις. 

"Δεν θα κανεις τιποτα μαζι του"ηταν σαν την ειχα διπλα μου.

Αυτο ακριβως θα εκανα θα τον ξεχνουσα.